ဇန္န၀ါရီလ(၃)ရက္ ၊ ည(၁၁)နာရီ
" တကာၾကီးက ေအအိုေအဘီ ကဆရာဇင္ေ၀ေသာ္မဟုတ္လား "
"ဇင္ေ၀ေသာ္ေတာ႔ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး၊ဘာအေၾကာင္းမ်ားလဲဘုရား "
"သတင္းေပးတာပါ တကာၾကီးအေနနဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးခ်င္ေရး လို႔ရေအာင္လို႔ပါ၊ သတင္းအေနနဲ႔ကေတာ႔ သတင္းဌာနၾကီးေတြ ကိုအေၾကာင္းၾကားထား ၿပီးပါၿပီ။ "
"မနက္ဖန္ ဇန္န၀ါရီလ (၄)ရက္ေန႔မွာ ဦးဇင္းတို႔သီရိလကၤာ ေရာက္ၿမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာလမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵၿပၾကမလို႔ပါ ။ သံဃာေတာ္ စုစုေပါင္း (၅၃)ပါးပါ၀င္ၾကမယ္ အခုဦးဇင္းတို႔ အားလုံုးေဂါ(Galle)ၿမိဳ႕ကုိေရာက္ေနၾကတယ္ မနက္ၿဖန္ မနက္(၇)နာရီမွာ ေဂါၿမိဳ႕ကေန ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုလံဘို အထိၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵၿပလမ္း ေလွ်ာက္ ၾကမယ္ ။ (၇၂) မိုင္ေ၀းတာေပါ႔ (၅)ရက္ၾကာခရီးဆုိပါေတာ႔ ။"
"သံဃာနည္းသြားရတာက BPU ( Buddhist and Pati University ) ကစာေမးပြဲမၿပီး ေသးလုိ႔ပါ ။ ဒါေၾကာင္႔ BPU ကသံဃာေတြအေနနဲ႔ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါ ၿဖစ္ၾကရပါတယ္။ စာေမးပြဲကလည္း ရက္ေရြ႕လို႔မရ ၊လြတ္လပ္ေရးေန႔ကလည္း ရက္ေရြ႕လို႔မရေလ။"
" တကာၾကီးတို႔ စင္ကာပူကလွဴတဲ႔ သကၤန္းေတြ၊ န၀ကမၼ၀ထၱဳေတြ လည္းရၾကပါတယ္။ အဲဒီသကၤန္းေတြ ကိုရံုၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကမွာပါ။ ဒါေတြအတြက္ဦးဇင္းတို႔ကေက်းဇူးတင္ တဲ႔ အေၾကာင္းလည္း ထည္႔ေရးလိုက္ပါဦး ယပ္ေတာင္ေတြလည္းထမ္းထား ၾကဦးမယ္ အဓိပၸါယ္ ကေတာ႔တိုင္းသူၿပည္သားေတြ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔ ဒုကၡ၊သုခေတြကို ဦးဇင္းတုိ႔က မ်က္ကြယ္ၿပဳ မထားၾကပါဘူး၊ မွ်ေ၀ထမ္းပိုးထားၾကမယ္ ဆိုတဲ႔သေဘာပါ။"
" ဒါပါပဲ တကာၾကီးရာ အိပ္္မ်ားေနၿပီလားလို႔ အားနာနာနဲ႔ ဆက္လိုက္ရတာ ေနာက္က် သြားရတာက အားလံုးစီစဥ္ၿပီး မွဆက္လိုက္ရလို႔ပါ ။ ဒါပါပဲတကာၾကီး။ ဒီကိစၥၿပီးရင္ ဦးဇင္းတို႔ လည္း စင္ကာပူခဏၾကြခဲ႔ ၾကဦးမယ္ "
ကြ်န္ေတာ္လန္႔သြားတယ္(သို႔) လန္႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္။
" ေနပါဦးဘုရား ၊ အရွင္ဘုရား တို႔ကစင္ကာပူကိုလမ္းေလွ်ာက္ ၾကြခဲ႔ၾကမွာလား "
"ဟားဟားဟားဟား တကာၾကီးကေတာ႔ေနာက္ၿပီ"
က်ေနာ႔ပ်က္လံုးေၾကာင္႔ အရွင္ဘုရားေလးေပ်ာ္သြားပံုရတယ္၊ကြ်န္ေတာ္လည္းေပ်ာ္သြားတယ္။ ဒါပါပဲ ဖုန္းခ်ေတာ႔ ည (၁၁)နာရီခြဲ ။
ဒါနဲ႔အစ္ကိုၾကီးဆီ ဖုန္းဆက္ၾကည္႔ေတာ႔ မရေတာ႔ဘူး။ တရားထိုင္ေနလို႔ ဖုန္းပိတ္ ထားတာ လို႔ေတာ႔ေၿပာတာပဲ ဟဲဟဲ ။ အစ္မၾကီးကေတာ႔ တရားထိုင္ပံုမရဘူး ဟဲဟဲ ဖုန္းေၿဖတယ္။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၀မ္းသာလို႔ အခ်ိန္မၾကည္႔ ပဲေခၚလိုက္မိတာပါ ။ ကြ်န္ေတာ္ လည္းတရား ထိုင္မေနဘူး ဟဲဟဲ ။
မွတ္ခ်က္(ဟဲဟဲ ႏွင္႔ပက္သက္ၿပီးေတာင္ေတြး ေၿမာက္ေတြးမေတြးၾကရန္ )
ဇန္န၀ါရီေလးရက္
ဒီေန႔
ဆံပင္တစ္ေခ်ာင္းစ ႏွစ္ေခ်ာင္းစၿဖဴေနၿပီ ၿဖစ္တဲ႔မေကာင္းဆိုး၀ါး လက္ဖ၀ါးၾကမ္းထဲက ႏွစ္ေၿခာက္ဆယ္ေၿမာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔လြတ္လပ္ေရးေန႔ ။
ဒီေန႔
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရိွတဲ႔ စာေရးဆရာတိုင္း မီးဖုတ္ထားတဲ႔ သံေခ်ာင္းနဲ႔ မွေရးလို႔ရမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အမ်ိဳးသားေရး စာတစ္ပုဒ္ ၿပီးေအာင္ေရးကုိေရးရမဲ႔ေန႔ ။
ဒီေန႔
အႏုၾကမ္းစီး ခံထားရတဲ႔ လြတ္လပ္ေရး ၿပန္ရဖို႔ တို႔ဖခင္ၾကီးရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြကို ရိုက်ိဳးစြာနာခံရင္း၊ တို႔ဖခင္ၾကီးရဲ႕ေသြး ေတြကိုဌားရမ္းရင္း ရင္ခုန္သံၿပင္းၿပင္းေတြ အသက္ ၿပန္သြင္းရမဲ႔ေန႔ ။
ဒီေန႔
ဗိမာန္ဦးမွာ ဘီလူးၾကမ္းတို႔ ေစာင္႔ပါေစ ၊ အာဇာနည္ဗိမာန္ကို အေရာက္သြားၿပီး အာဇာနည္မ်ားကုိ ရိုက်ိဳးစြာအေလးၿပဳရမဲ႔ေန႔ ။
ဒီေန႔
မေန႔ကမဟုတ္ ၊ မနက္ဖန္မဟုတ္တဲ႔ေန႔
မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြက မိစာၦၾကိမ္နဲ႔ ရိုက္ၿပီးအေမ႔ ခိုင္းတာေတာင္ ေက်ာကြဲခံၿပီး ငါတို႔သတိရေနမဲ႔ေန႔။ မိစာၦၾကိမ္မ်ားက်ရႈံးတဲ႔ေန႔ ၊ ရဲရင္႔သူတို႔ ႏွလံုးေသြးမ်ား ပြင္႔စင္လင္းလက္ တဲ႔ေန႔ ။
ဒီေန႔
ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ ေၿခဖ၀ါးမ်ား လမ္းေလွ်ာက္တဲ႔ေန႔ ၊ ၿခေသၤ႔ႏွလံုးသားမ်ား မင္းမူစိုးအုပ္ တဲ႔ေန႔၊ ၿခေသၤ႔ေဟာက္သံေတြနဲ႔ ေတာေၿခာက္တဲ႔ေန႔ ၊ ကမာၻမေၾကသီခ်င္း အၾကိမ္တစ္ေထာင္ ဆိုရမဲ႔ေန႔။
ကဲခင္ဗ်ားတို႔ၾကည္႔လိုက္ၾက
(၇၂)မိုင္ေ၀းတဲ႔ေၿခလ်င္ခရီးတဲ႔ ၊ ငါးရက္ၾကာခရီးတဲ႔ ပူစပ္စပ္ရာသီ မွာသကၤန္းၾကီးေတြ ရံုလို႔တဲ႔ ၊ ယပ္ေတာင္ၾကီးေတြ ထမ္းလို႔တဲ႔ ၊ ၿပည္သူ႔ရဲ႕အပူကိုစာနာရင္း မွ်ေ၀ယူဖို႔တဲ႔ ၊ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြကိုေမာင္းထုတ္ဖို႔တဲ႔ ။
လြတ္လပ္ေရးေန႔ ကိုဂုဏ္တူ၀ိေသသနၿပဳလိုက္တဲ႔ အက္ဂ်က္တစ္(adjective) ေၿခဖ၀ါး မ်ား ။
ဒါနဲ႔ပဲက်ေနာ႔ရင္ဘက္ကို အရွင္ၿမတ္ေတြ ရဲ႕ေၿခဖ၀ါးနဲ႔ အေပါက္ခိုင္းၿပီး အရွင္ၿမတ္တို႔ ေသြးေတြ ကူးစက္ေပ်ာ္၀င္ေစၿပီး ခပ္ရိုင္းရိုင္းၾကီး ရင္ခုန္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လက္ဖ်ားမွာလည္း ေသြးေတြနဲ႔နီစို႔လို႔ ၊ ႏုတ္ဖ်ားကလည္း " လြတ္လပ္ေရးသီဟနာဒ ၊ ၿခေသၤ႔ဆီနဲ႔ေမာင္းတဲ႔ ေၿခဖ၀ါးမ်ား " လို႔အရူးတစ္ေယာက္လို တတြတ္တြတ္ ( ခ်စ္သူရဲ႕နာမည္ကို တဖြဖြရြတ္သလို မ်ိဳးလည္းၿဖစ္ႏိုင္ရဲ႕ ) ရြတ္ေနမိတယ္။
အေၾကြေစာခဲ႔တဲ႔ ၾကယ္ပြင္႔ၾကီး " တာရာမင္းေ၀ " ရဲ႕ၾကမ္းရွရွ စကားလံုးေတြကလည္း တအံုးအံုးနဲ႔ ေၿမာက္ၾကြလာၿပန္တယ္။
" ငါ႔ရွင္တုိ႔ကဘာလဲ
ငါကဘာလဲ
နာမည္ေတြေၿမၾကီးေပၚပစ္ခ်ၿပီး
လွလွပပၿပိဳင္ရဲပါတယ္
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ေတြ႔ၾကမယ္။
ငါကေတာ႔ၿမက္ဖိနပ္နဲ႔
ဒါေပမဲ႔
ၿမင္းမိုရ္ေတာင္ကိုလည္း
လိုက္တက္ခဲ႔မယ္
သြားႏွင္႔ၾကပါ
ဟုိမွာ ဘုရားရွင္ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္က
အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ဒူးေထာက္လဲၾကေနတဲ႔လူ
သူ႔ကိုကူပါရေစဦး "
(တာရာမင္းေ၀)
ဧ၀ရက္ေတာင္ကို ေတာင္ၾကီးဖ၀ါးေအာက္ လုပ္ပစ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေၿခဖ၀ါးေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ၾကည္႔ဖူးခဲ႔ ၾကပါသလား။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကကိုယ္႔ အတၱကို ပြတ္တိုက္ အေရာင္တင္ ၊အလံလြင္႔ထူဖို႔။
တစ္ခ်ိဳ႕ကသူတစ္ပါးရဲ႕ ဆင္းရဲတြင္းနက္နက္ကို ကူညီေၿမညိွေပးဖို႔။
ကဲၾကည္႔၊ ဧ၀ရက္ေတာင္တက္ တာၿခင္းအတူတူ မတူညီတဲ႔ ေၿခဖ၀ါးေတြရဲ႕ ဦးတည္ရာ ။
(ရသေဆာင္းပါး ထဲမွာမေၿပာခ်င္ပဲ ေၿပာရဦးမယ္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က “ငါေတာင္ထိပ္ေပၚေရာက္ ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔ “ငါ” ဆိုတဲ႔ အတၱအတြက္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဒီခရီးအတြက္ ရလာသမွ် အလွဴခံေငြေတြကို AIDS ေရာဂါသည္ေတြကူညီဖို႔ ၊ အာဖရိကလူငယ္ေတြ ကိုကူညီဖို႔ေတာင္ တက္တယ္ စသည္၊ ရသသမား ေတြကိိုသစၥာ ေဖာက္ရာမ်ားေရာက္သြားေလသလား၊ ခြင္႔လြတ္ၾကပါ။ ၿပန္ရွင္းၿပေနရတာကိုကဒုကၡ)
ဒီအရွင္ေတြရဲ႕ ေၿခဖ၀ါးေတြ ဘယ္ကို ဦးတည္ေန သလဲ ။
ကိုလံဘုိၿမိဳ႕ေတာ္ဆီကိုလား…..
မဟုတ္ဘူး။ ေက်းဇူးၿပဳၿပီးကြ်န္ေတာ္႔ စကားကို နားေထာင္ ေပးၾကပါ ၊ ဒီအရွင္ေတြ ဦးတည္တဲ႔ ရပ္၀န္းဟာ ကိုလံဘိုကို မဟုတ္ဘူး။ (၅၂)သန္း ေက်ာ္ လူထုရဲ႕ဒုကၡတြင္းဆီကိုပါ။
(လန္ဒန္ကလမ္းေလွ်ာက္ပြဲ အေၾကာင္း ကမၻာ႔ သတင္းဌာန တိုင္းကထုတ္လႊင္႔ ေနခ်ိန္မွာ ေဂါၿမိဳ႕ (Galle)ၿမိဳ႕ကလမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ႔ (၇၂)မိုင္ ခရီးစဥ္ ကို ဘာေၾကာင္႔ သတင္းဌာနတိုင္း မထုတ္လႊင္႔ ႏိုင္ရတာလဲ ၊ ၀မ္းနည္းပက္လက္ (၇၂)မိုင္ေနာ္ မနီး လွဘူး။)
ထားေတာ႔ ပုဂၢလိကခံစားခ်က္ေတြ ၊
ကဲ ေၿပာၾက။
လူသားတစ္ေယာက္မွ မပါဘူး၊ သံဃာ (၅၃)ပါး။
ဘုန္းၾကီးေတြ ဆြမ္းစားၿပီးရင္ ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီးအိပ္ ၾကေတာ႔တာပဲလို႔ ၊ ဒီလိုခပ္ညံ႕ညံ႕ စကားလံုးေတြ ဟာဒီအရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ နန္းေတာ္တံခါး၀မွာ ေၿခဦးေတာင္လွည္႔ခြင္႔မရဘူး ၊ အဲဒီတံခါးဟာ ရဲရင္႔တဲ႔ၿခေသၤ႔ေတြ ေစာင္႔ၾကပ္တယ္။
အဲဒီနန္းေတာ္ဟာ ေမတၱာနက္ (Mettanet) နဲ႔စၾကာ၀ဠာကို ၿဖန္႔က်က္တယ္၊ အဲသလို ခမ္းနားတဲ႔ နန္းေတာ္ဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ မိစာၦအိမ္အိုကို ၿပန္ၿပီး သရဲလို ေၿခာက္လွန္႔ ေနလိမ္႔မယ္။ ဒါဟာေသခ်ာလြန္းမက ေသခ်ာ လြန္းလွရဲ႕။
တိုင္းၿပည္ၾကီးေအးခ်မ္းသာယာေတာ႔ အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ ေၿခဖ၀ါးေတြဟာ အမတသုခ “နိဗၺာန္” ဆီကိုဦးတည္လို႔ ၊ အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕စိတ္ဟာ သမာဓိ ေတြနဲ႔သက္ၿငိမ္စီးေမ်ာလို႔ ၊အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းေတြဟာ ပိဋကတ္ေတာ္ ေတြနဲ႔ထံုမႊမ္းလို႔ ၊ အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ သကၤန္းအေရာင္ ေတြဟာတာ၀တိ ံသာကိုေတာင္ တုန္လႈပ္ရိုက္ခတ္လုိ႔ ၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေရွ႕ေတာ္ ေမွာက္မွာ ဒူးေထာက္ရိုေသလို႔ ။
အခု……..
တိုင္းၿပည္ၾကီး မေကာင္းဆိုး၀ါးလက္ဖ၀ါး ၾကမ္းထဲေရာက္ေနေတာ႔ အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ ဖ၀ါးေတြဟာ တိုင္းသူၿပည္သား ေတြရဲ႕လြတ္လပ္ေရးဆီကို ဦးတည္လို႔။ အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဟာမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြနဲ႔ ထံုေပ ဗေလာင္ဆူလို႔ ။ အရွင္ဘုရားေတြရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းမွာ ေမတၱာ ပို႔သံ တစ္ခ်ိဳ႕ ၊ အံၾကိတ္ေတာက္ေခါက္သံတစ္ခ်ိဳ႕ ေရာၿပြမ္း ထံုမႊမ္းလို႔ ၊ အရွင္ၿမတ္ေတြရဲ႕ သကၤန္း ေရာင္ေတြကလည္း မေကာင္းဆိုး၀ါး မိစာၦေတြကို ေမာင္းထုတ္ဖို႔ တစ္လူလူ ၾကီးလႊင္႔လို႔ ။
ၿမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္မွာေတာင္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေအာင္ တင္းတင္း ၾကီး ဆုပ္ထားတဲ႔ အရွင္ဘုရားတုိ႔ရဲ႕ လက္သီးေတြ ေၿဖလို႔ရေတာ္မူပါရဲ႕လား။
အံတင္းတင္းၾကိတ္ထားတဲ႔ အရွင္ဘုရားတို႔ရဲ႕ ေမးရိုးကားကား ေတြဘုရားရွင္ ေရွ႕ေမွာက္ မွာေတာင္ ေၿဖေလ်ာ႔ေလသလား ။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ရုပ္ထုကိုပဲ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းလက္သီးေတြ၊ ေလးေထာင္႔စပ္စပ္ ေမးရိုး ေတြနဲ႔ ဦးညႊတ္ေနေတာ္မူၾကသလား။
မသိ၊ မသိေတာ႔။ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမသိေတာ႔ ၊ ၿဖစ္မယ္ဆိုဘာမဆို ၿဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔…..
“ လြတ္လပ္ေရးသီဟနာဒ ၊ ၿခေသၤ႔ဆီနဲ႔ေမာင္းတဲ႔ ေၿခဖ၀ါး ”
ဒါေတြနဲ႔ပဲ ဇန္န၀ါရီ(၄)ရက္ညကို ေက်ာ္လြန္ခဲ႔ရတယ္။ မအိပ္ခဲ႔ရဘူးလို႔ ေၿပာရင္ခင္ဗ်ားတို႔ လည္းယံုမွာမဟုတ္။
ဇင္ေ၀ေသာ္
(ေအ၊အို၊ေအ၊ဘီ)